متثول. [ م ُ ت َ ث َوْ وِ ] ( ع ص ) فروگیرنده به دشنام و به قهر و زدن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آن که مجروح می کند کسی را به واسطه زدن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || آن که اندوخته می کند بهترین چیزها را. || رسوا و بدنام و گستاخ و بی ادب. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || زنبوران عسل گردآمده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تثول شود.
