متثبن

لغت نامه دهخدا

متثبن. [ م ُ ت َ ث َب ْ ب ِ ] ( ع ص ) آن که دامن بر چیزی درپیچد و بردارنده چیزی را در دامن. ( آنندراج ). کسی که چیزی را در دامن و یا در فوته کرده و با هر دو دست گرفته ببرد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تثبن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس