متثاقل. [ م ُ ت َ ق ِ ] ( ع ص ) کاهلی کننده و پس ماننده و خویشتن را گران سازنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). سنگین و گران و ثقیل و سست و کاهل. ( ناظم الاطباء ). || بددلی کننده در جنگ. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). بددل و ترسو در جنگ. ( ناظم الاطباء ). || جذب شونده به جانب زمین. || کسی که رشک می برد بر ساختن چیزی و وامی ماند از آن. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تثاقل شود.
