متتیع. [ م ُ ت َ ت َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) آن که در روی درافتد در بدی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ).کسی که بر روی افتد و سرنگون شود در شر و بدی. ( ناظم الاطباء ) || ستیزه و خودرای. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تتیع و متتایع شود.
