متبله. [ م ُ ت َ ب َل ْ ل ِه ْ ] ( ع ص ) ابله. ( آنندراج ). نادان و گول و احمق. ( ناظم الاطباء ). || بی راه رونده بدون رهنما و استفسار از کسی. ( آنندراج ). آن که از بیراهه رود بدون آن که راهنما داشته باشد و یا از کسی استفسار کند. ( ناظم الاطباء ). || کسی که ابله نباشد و خود را گول و ابله بنمایاند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تبله شود.
