متبلص. [ م ُ ت َ ب َل ْ ل ِ ]( ع ص ) آن که پنهان طلب کند چیزی را. ( آنندراج ). آن که پرسش می کند هر چیزی را به پنهانی. ( ناظم الاطباء ). || میل کننده به دل و جوینده. ( آنندراج ). حریص و آرزومند و مشتاق. ( ناظم الاطباء ). || گوسفند که پاک چرد گیاه جائی را. ( آنندراج ). ستوری که بچرد همه زراعت را. || کسی که بچراند همه زراعت را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تبلص شود.
