متبلح

لغت نامه دهخدا

متبلح. [ م ُ ت َب َل ْ ل ِ ] ( ع ص ) مانده و افگار و عاجز و خسته. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تبلح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس