متبغل. [ م ُ ت َ ب َغ ْ غ ِ ] ( ع ص ) بر استر نشسته. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). از مصدر تبغل و رجوع به تبغل و منتهی الاَّمال ص 171 شود.
