متبطل

لغت نامه دهخدا

متبطل. [ م ُت َ ب َطْ طِ ] ( ع ص ) شجاع و دلیر. ( ناظم الاطباء ). نعت است از تبطل. ( منتهی الارب ). و رجوع به تبطل شود.

فرهنگ فارسی

شجاع و دلیر

پیشنهاد کاربران

بپرس