متبرز. [م ُ ت َ ب َرْ رِ ] ( ع ص ) آن که برآید به سوی صحرا برای قضای حاجت. ( آنندراج ). کسی که به سوی صحرا برای قضای حاجت می رود. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تبرز شود.
