متباکی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) گریه دروغ نماینده. ( آنندراج ). کسی که خود را وامی دارد و یا واداشته می شود به ریختن اشک و آن که به حیله و مکرگریه می کند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تباکی شود.
