متباهل

لغت نامه دهخدا

متباهل. [ م ُ ت َ هَِ ] ( ع ص )مباهله کننده یکی مر دیگری را. ( آنندراج ). یکدیگر رانفرین کننده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تباهل شود.

فرهنگ فارسی

مباهله کننده

پیشنهاد کاربران

بپرس