متبالط

لغت نامه دهخدا

متبالط. [ م ُ ت َ ل ِ ] ( ع ص ) به شمشیرزننده یکی مرد دیگری را. ( آنندراج ). جنگ جوی برای حمایت و حفاظت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تبالط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس