متباغی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) بغاوت کننده با هم. ( آنندراج ). یاغی و گردنکش و فتنه جوی بر ضد دیگری و یا به سوی کسی. ( ناظم الاطباء ). || گستاخ و بی ادب. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تباغی شود.
