متباری. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) معارضه کننده با هم یکدیگر را. ( آنندراج ). با هم خصومت کننده و با هم مقابلی کننده. || حریف جاه و منصب. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تباری شود. متباری ٔ. [ م ُ ت َ رِءْ ] ( ع ص ) مشغول به خلاصی دیگری. || تفریق کننده شراکت. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).
