متباد. [ م ُ ت َ بادد ] ( ع ص ) آن که حریف و همتای خود را گیرد در حرب و غیر آن. ( آنندراج ). کسی که در جنگ حریف و همتای خود را بگیرد. || آن که بگیرد مثل هر چیز را. ( ناظم الاطباء ).
