متأکد

لغت نامه دهخدا

متأکد. [ م ُ ت َ ءَک ْ ک ِ ] ( ع ص ) مضبوط کننده. || محکم کننده. || مکرر. ( ناظم الاطباء ).

متأکد. [ م ُ ت َ ءَک ْ ک َ ] ( ع ص ) مضبوط. || مستحکم. || برقرار. || مکرر. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تأکد شود.

( اسم ) ۱ - تاکید شده . ۲ - استوار محکم : و این نوع عداوت بدان مرتبه متاکد نیست .

( متأکد ) (مُ تَ ءَ کِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - تأکید شده . ۲ - استوار، محکم .

استوار، محکم.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید