متأمر. [ م ُ ت َ ءَم ْ م ِ ] ( ع ص ) تسلط و غلبه یابنده. ( آنندراج ). کسی که با کمال قوت و قدرت حکمرانی می کند. ( ناظم الاطباء ). || سرافراز شده از حکومت وفرمانروائی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تأمر شود.
