متأق

لغت نامه دهخدا

متأق. [ م ِ ءَ ] ( ع ص ) شتابنده به بدی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( ازاقرب الموارد ). || اسب جوان پرنشاط. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جوان پر نشاط. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس