متأبض

لغت نامه دهخدا

متأبض. [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) آن که رسن اباض بندد شتررا. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). آن که می بندد با ریسمان بند، دست شتر را با بازوی آن. ( ناظم الاطباء ).

متأبض. [ م ُ ت َ ءَب ْ ب َ ] ( ع ص ) بسته شده به رسن اباض. ( منتهی الارب ). و رجوع به تأبض و ماده قبل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس