متأبب

لغت نامه دهخدا

متأبب. [ م ُت َ ءَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) متعجب. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || فرحناک. ( آنندراج ). و رجوع به تأبب شود. || دارای آواز خشن. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس