متاوج

لغت نامه دهخدا

متاوج. [ م ُ وَ ] ( ع اِ ) آن جزء از سر که بر آن تاج قرار می گیرد. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).

متاوج. [ م ُ وِ ] ( ع ص ) تاجدار و با افسر. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). کلاه پوش. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس