لغت نامه دهخدا
متأدب. [ م ُ ت َ ءَدْ دَ / دِ ] ( ع ص ) خوش خوی و نیک خصلت و داناو عالم. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده قبل شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ادب آموخته ادب گرفته جمع : متادبین .
خوش خوی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید