متاجرت
لغت نامه دهخدا
متاجرة. [ م ُ ج َ رَ ] ( ع مص ) با هم بازرگانی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). با کسی بازرگانی کردن. ( تاج المصادر ). با هم تجارت کردن. ( غیاث ).
پیشنهاد کاربران
خرید، فروش، بین دو، یا چند نفر باهم ( بین هم از ) داد و ستد نیز مثل همان، ( بین دو، یا چند نفر باهم داد و ستد ) کردن.