متاجرت

لغت نامه دهخدا

متاجرت. [ م ُ ج َ رَ ] ( ع مص ) متاجرة : چنین آورده اند که در شهور سالفه و اعوام ماضیه ، سه کس از دهاة عالم و کفاة بنی آدم بر سبیل مشارکت متاجرت می کردند. ( سندبادنامه ص 293 ). و رجوع به متاجرة شود.

متاجرة. [ م ُ ج َ رَ ] ( ع مص ) با هم بازرگانی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). با کسی بازرگانی کردن. ( تاج المصادر ). با هم تجارت کردن. ( غیاث ).

پیشنهاد کاربران

خرید، فروش، بین دو، یا چند نفر باهم ( بین هم از ) داد و ستد نیز مثل همان، ( بین دو، یا چند نفر باهم داد و ستد ) کردن.

بپرس