متأتی. [ م ُ ت َ ءَت ْ تی ] ( ع ص ) رفق و نرمی کننده. ( آنندراج ). آن که موافقت می کند در مؤانست و مرافقت. || ملایم در کردار و مهربان و حلیم. || آن که یا آنچه می رسد و ناگاه برخورد می کند و بغته ً می آید و صادر می گردد و واقع می شود. || آماده و آراسته و مستعد. || سهل و آسان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تأتی شود.
