متابه

لغت نامه دهخدا

( متابة ) متابة. [ م َ ب َ ] ( ع اِمص ) اقرار و اعتراف به پشیمانی. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتنگاس ).
متأبه. [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِه ْ ] ( ع ص ) تکبرکننده. ( آنندراج ). متکبر و سرکش و نافرمان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تأبه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس