متاب

لغت نامه دهخدا

متاب. [ م َ ] ( ع مص ) ( از «ت وب » ) از گناه بازگشتن. ( ترجمان القرآن ). بازگشتن از گناه. ( زوزنی ). تاب الی اﷲ توبا و توبة و متاباً و تابة و تتوبة، بازگشت از گناه. تائِب و تَوّاب نعت است از آن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). بازگشتن. ( غیاث ). || توفیق توبه دادن خدای کسی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آسان گردانیدن دشواری کسی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). || باز مهربان شدن. تواب نعت است از آن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
متاب. [ م َ ] ( ع اِ ) جای رجوع. ( غیاث ). جای بازگشتن. بازگشتنگاه. ( یادداشت دهخدا ).

فرهنگ فارسی

بازگشتن بسوی حق ، توبه وبازگشت ازگناه
۱ - ( مصدر ) بازگشتن از گناه . ۲ - ( اسم ) بازگشت از گناه توبه .
رسن که بدان کشند

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (مص ل . ) بازگشت از گناه .

فرهنگ عمید

بازگشتن به سوی حق، توبه و بازگشت از گناه.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَتَابِ: بازگشت - رجوع (کلمه متاب مصدر میمی از توبه و به معنای رجوع است )
ریشه کلمه:
توب (۸۷ بار)

«مَتاب» از مادّه «تَوب» مصدر میمی به معنای «توبه» است، و چون در اینجا مفعول مطلق است تأکید را می رساند.
wikialkb: مَتَاب

پیشنهاد کاربران

بپرس