متراس. [ م ُ ت َ راس س ] ( ع ص ) با یکدیگر رازگوینده. ( از منتهی الارب ). هم راز و با یکدیگر راز در میان نهاده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تراس شود. متراس. [ م ِ ] ( ع اِ ) آنچه که با آن خود را از دشمن پنهان دارند مانند دیوار و جز آن. ( از محیط المحیط ).