مت بار

لغت نامه دهخدا

متبار. [ م ُ ت َ بارر ] ( ع ص ) نکوئی کننده با همدیگر. ( آنندراج ). با هم نیکوئی و احسان کننده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تبار شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس