مت ازی
لغت نامه دهخدا
متأزی. [ م ُ ت َ ءَزْ زی ] ( ع ص ) بازگردنده. ( آنندراج ). بازداشته شده. ( ناظم الاطباء ). || تیری که در شکار رسد و جنبد در آن. ( آنندراج ). تیری که بخوبی به نشانه میخورد. || بازدارنده. || کسی که باز می ایستد و منصرف می شود و امتناع می کند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تأزی شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید