مبیوع

لغت نامه دهخدا

مبیوع. [ م َ ] ( ع ص ) فروخته و خریده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مَبیع. و رجوع به مبیع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس