مبیت کردن

احتمالا به معنی "شب در جایی ماندن"
در دیباچه گلستان:
شب را به بوستان با یکی از دوستان - اتفاق مبیت افتاد - ، موضعی خوش و خرّم و درختان درهم. گفتی که خردهٔ مینا بر خاکش ریخته و عِقد ثریا از تارکش آویخته