( مبیئة ) مبیئة. [ م ُ ءَ ] ( ع ص ) ( از «ب وء» ) شدید. ( محیط المحیط ). حاجت مبیئة، حاجت سخت. ( منتهی الارب ). سخت وشدید. || مشکل و دشوار. ( ناظم الاطباء ).
