مبکار. [ م ِ ] ( ع ص ) خرمابن زودرس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). خرمای بگاه رس. ج ، مباکیر. ( مهذب الاسماء ). || ارض مبکار؛ زمین زودرویاننده گیاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، مباکیر. ( از اقرب الموارد ).