مبهیه

لغت نامه دهخدا

( مبهیة ) مبهیة. [ م ُ ب َهَْ هی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث مبهی. ج ، مبهیات. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- ادویه مبهیة ؛ داروهایی که برای تقویت باه بکار برند. و رجوع به مبهی و مبهیات شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس