مبهیات. [ م ُ ب َهَْ هی یا ] ( ع ص ، اِ ) ادویه که باه انگیزد. ( آنندراج ). داروهای مقوی باه که بر قوت جماع افزایند. ( ناظم الاطباء ). ج ِ، مبهیة. و رجوع به مُبَهّی و ماده بعد شود.
