لغت نامه دهخدا
مبهی. [ م ُ ب َهَْ هی ] ( ع ص )فراخ سازنده خانه را. ( آنندراج ). فراخ کننده خیمه وخانه. || هر داروئی که بر قوت باه بیفزاید. ( ناظم الاطباء ). شهوت انگیز. باه انگیز. باه افزای.
فرهنگ فارسی
فراخ سازنده خانه را
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
مبهی: [ اصطلاح طب سنتی ]یعنی به حرکت در آورنده قوت باه و زیاد کننده ماده آن که منی و ریاح غلیظه منعظه است و آن دوائی را نامند که تولید ماده منی و ریاح منعظه نماید بسبب حرارت معتدله و رطوبت فضیله خود در مجاری اعصاب و عضلات و اعضای تناسل و محرک باه شود مثل بهمنین و بوزیدان و زردک و مانند اینها