[ویکی فقه] ذکر اشخاصی در قرآن به غیر اسم صریح آن ها را مبهمات اشخاص گویند.
یکی از انواع مبهمات قرآن ، مبهمات اشخاص است؛ چه شخص زن باشد یا مرد ، فرشته باشد یا جن ، یک نفر باشد یا بیشتر.
نمونه قرآنی
سیوطی بیش از دویست آیه را ذکر می کند که در آن ها اسامی اشخاص ابهام دارند؛ از جمله:۱. (وَاِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً) که منظور از «نفساً» عامیل است؛۲. (وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ). « رسول » در این آیه به حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلّم اشاره دارد؛۳. (اِذْ قَالُواْ لِنَبِیٍّ لَّهُمُ). «نبی» همان شموئیل است؛۴. (مِّنْهُم مَّن کَلَّمَ اللّهُ). منظور از «من» در این جا حضرت موسی علیه السّلام است؛۵. (الَّذِی حَآجَّ اِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ). «الذی» همان نمرود است؛۶. (اَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَی قَرْیَةٍ). مصداق «الذی» عزیر یا ارمیاء یا حزقیل است.
یکی از انواع مبهمات قرآن ، مبهمات اشخاص است؛ چه شخص زن باشد یا مرد ، فرشته باشد یا جن ، یک نفر باشد یا بیشتر.
نمونه قرآنی
سیوطی بیش از دویست آیه را ذکر می کند که در آن ها اسامی اشخاص ابهام دارند؛ از جمله:۱. (وَاِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً) که منظور از «نفساً» عامیل است؛۲. (وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ). « رسول » در این آیه به حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلّم اشاره دارد؛۳. (اِذْ قَالُواْ لِنَبِیٍّ لَّهُمُ). «نبی» همان شموئیل است؛۴. (مِّنْهُم مَّن کَلَّمَ اللّهُ). منظور از «من» در این جا حضرت موسی علیه السّلام است؛۵. (الَّذِی حَآجَّ اِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ). «الذی» همان نمرود است؛۶. (اَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَی قَرْیَةٍ). مصداق «الذی» عزیر یا ارمیاء یا حزقیل است.
wikifeqh: مبهمات_اشخاص