( مبهلة ) مبهلة. [ م ُ هََ ل َ ] ( ع ص ) ناقه بی مهارو بی نشان گذاشته تا هر جا که خواهد بچرد. ( از منتهی الارب ) ( از ذیل اقرب الموارد ). ناقه مبهلة؛ ماده شتر بی مهار و بی نشان که هر جا خواهد بچرد. ج ، مباهل. ( ناظم الاطباء ). آن که ناقه را بی شبان یا بی پستان بند یابی مهار گذارد تا بچرد هر جا که خواهد. ( آنندراج ).
