مبهض

لغت نامه دهخدا

مبهض. [ م ُ هَِ ] ( ع ص ) گران کننده و گران بارکننده. ( از منتهی الارب ). امر گران و دشوار. ( آنندراج ). رنجور و غمناک و دل آزار. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس