مبهت

لغت نامه دهخدا

مبهت. [ م ُ ب َهَْ هَِ ] ( ع ص ) حیران کننده و آشفته کننده و مشوش کننده. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).

پیشنهاد کاربران

بپرس