مبلت

لغت نامه دهخدا

مبلت. [ م ُ ب َل ْ ل َ ] ( ع ص ) سخن آراسته. ( منتهی الارب ). سخن نیکوی درست و پاکیزه و آراسته. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کابین با ضمانت ، به لغت اهل حمیر. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ). قال مازوجت الا بمهرمبلت ؛ ای مضمون. ( اللسان بنقل ذیل اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سخن آرساته

پیشنهاد کاربران

بپرس