مبغوشه

لغت نامه دهخدا

( مبغوشة ) مبغوشة. [ م َ ش َ ] ( ع ص ) ارض مبغوشة؛ زمینی که باران نرم و ضعیف باریده باشد بر آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). زمین باران نرم رسیده. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس