مبعد

معنی انگلیسی:

banished, abducting

لغت نامه دهخدا

مبعد. [ م ِ ع َ ] ( ع ص ) رجل مبعد؛ مرد بسیار دور سفر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از محیطالمحیط ) ( از ذیل اقرب الموارد ).

مبعد. [ م ُ ب َع ْ ع َ ] ( ع ص ) دور و بعید. ( از آنندراج ). دور شده. ( ناظم الاطباء ).

( اسم ) تبعید شده نفی گردیده جمع : مبعدین .
مرد بسیار دور سفر

(مُ بَ عَّ ) (اِمف . ) تبعید شده ، نفی گردیده ، ج . مبعدین .

خواجه دهد سیم و زر چو کوه به طالب
بسکه عمل هست، قول اوست مبعد
منوچهری دامغانی