مبطی

لغت نامه دهخدا

مبطی ٔ. [ م ُ طِءْ ] ( ع ص ) دیر. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || سست و کاهل. ( آنندراج ). سست و کاهل و تنبل. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس