مبطه

لغت نامه دهخدا

( مبطة ) مبطة. [ م ِ ب َطْ طَ ]( ع اِ ) نشتر و هر چه بدان شکافند. ( منتهی الارب ) ( ازناظم الاطباء ) ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس