( مبطنة ) مبطنة. [ م ُ ب َطْ طَ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث مبطن. ( منتهی الارب ) ( از ذیل اقرب الموارد ). امراءة مبطنة. ( مهذب الاسماء ). زن باریک میان. ج ، مبطنات. ( ناظم الاطباء ). || اسب سپید پشت و شکم. ( منتهی الارب ). و رجوع به مبطن شود. || ( اِ ) جامه ای با آستری ازپوست . ( دزی ج 1 ص 98 ). نوعی جامه است یا جامه آستردار. ( یادداشت دهخدا ) : حدث ابی سلالة الشاعر قال دخلت بغداد فی بعض السنین فبینا انا مار فی طریق اذا انا برجل علیه مبطنة و علی راسه قلنسوة سوداء. ( معجم الادباء چ مارجلیوث ج 4 ص 172 ). و اصحاب السلطان و من دخل الدار علی مراتب فمنهم من یلبس المبطنة. ( البیان و التبیین جزء3 ص 78 ). و رجوع به مبطن شود.
