مبشرات

لغت نامه دهخدا

مبشرات. [ م ُ ب َش ْ ش ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مبشرة. مژده دهندگان. || بادهایی که بعد آن باران آید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بادهایی که از باران مژده میدهند و پس از آن باران می آید. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). بادهای باران آرنده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || اصطلاح عرفانی ، رؤیاهای مسلم و صادق را گویند و جزیی ازاجزاء نبوت است. ( فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ). و رجوع به فرهنگ مصطلحات عرفاء شود. || معجزات رسول ( ص ) پیش از نبوت ، مقابل معجزات بینات : مبشرات آنست که پیش از ظهور خورشید رسالت او [ حضرت رسول ( ص ) ] ظاهر شده است. ( جوامعالحکایات ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) جمع مبشره : ۱ - مژده دهنده ها . ۲ - معجزات رسول ص پیش از نبوت مقابل معجزات بینات : مبشرات آنست ( معجزاتی است ) که پیش از ظهور خورشید رسالت او ( پیامبر ص ) ظاهر شده است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مُبَشِّرَاتٍ: بشارت دهنده ها - مژده دهنده ها
ریشه کلمه:
بشر (۱۲۳ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس