مبرمان. [ م َ رَ ] ( اِخ ) لقب ابی بکر، ازمی بن محمدبن علی بن اسماعیل نحوی. ( منتهی الارب ). لقب ابی بکربن محمدبن علی بن اسماعیل ازمی ، یکی از علماء نحو و لغت متوفی به سال 345 هَ. ق. و شاگرد جرمی و مازنی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). محمدبن علی بن اسماعیل وراق مکنی به ابی بکر از اهل «عسکرمکرم » و او راست کتاب العیون ، کتب النحو، المجموع علی العلل ، شرح کتاب سیبویه و آن ناتمام مانده ، کتاب المجاری و کتاب صفة شکر المنعم. ( ابن ندیم ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به تاریخ الخلفاء ص 261 و روضات الجنات ص 712 شود.
